“Als er nou toch ooit wat met Jip gebeurt...”

11 juli 2024

Tijd voor vrije tijd

Door Joyce Kruizenga-Elskamp - Het is bij Dierenkliniek Putten een komen en gaan van baasjes met hun honden, katten of konijnen, die soms ook een nachtje moeten blijven slapen.

Tijd voor vrije tijd… “Als er nou toch ooit wat met Jip gebeurt...”

Dat doen ze dan in het grote en met de nieuwste apparatuur uitgeruste gebouw aan de Roosendaalseweg. Dat gebouw staat daar sinds 2011. De in Putten bekende dierenarts Daan Kraanendonk is langzaamaan het stokje aan het overdragen aan Hilde Worst, die maar liefst zesentwintig jaar bij de kliniek werkt. Ze is zelf geen dierenarts, maar inmiddels opgeklommen tot allround manager. En dat is wel nodig met 6.000 klanten en zesentwintig medewerkers, waaronder tien dierenartsen.

Hilde: “Ik heb het in al die jaren zien veranderen, de verschuiving van een hond op het erf naar een extra familielid. Wij proberen altijd mee te denken met de dieren en hun baasjes. Wij hebben bijvoorbeeld een extra overkapping aangebracht, zodat klanten ook in de frisse buitenlucht kunnen wachten als hun huisdier een bepaalde ingreep ondergaat. Ook hebben wij een klantentoilet, waar naast het baasje ook het huisdier welkom is om binnen te komen. Dat is voor nerveuze dieren (en hun baasjes!) vaak heel fijn. En wij hebben het Huisdierenspaarplan bedacht, waarin dierenbezitters vooraf geld kunnen storten voor bepaalde kosten. Zo komen ze later niet voor verrassingen te staan.”

Naast haar drukke baan, heeft Hilde gelukkig genoeg tijd voor vrije tijd. “Thuis hebben wij een hond, schapen, een varkentje en een konijn om voor te zorgen. Ook ben ik blij met mijn autootje, een vintage Mini cabrio. Ik ben lid van de landelijke Mini oldtimer-club. We rijden er gerust mee naar Texel.”

Voor vakanties heeft Hilde het rondreizen ontdekt. “Met onze achttienjarige muzikale zoon maakten we drie jaar terug voor het eerst een Elvis-rondreis door Amerika. Graceland enzo, geweldig was dat. Maar liever organiseren wij het nu zelf. Zo zijn wij net terug van een rondreis door Japan.”

En dan is er tenslotte nog Jip, de ruwharige teckel en het ‘huishondje’ van de dierenkliniek. “Jip is van een collega. Een lieve hond die hier op de eerste verdieping altijd lekker rond loopt te scharrelen. Iedereen is gek op ‘m, want hij is altijd zo blij je weer te zien. Tsja, als er nou toch ooit wat met Jip gebeurt…”